إلهام قربوص تكتب حدوتة هربان
حدوتة هربان
لما ينكسر حلمى على باب
جناب حضرتك
ولملم فى أنفاسى المتبعترة
واما اسافر فى بكرا اللى جاى
والاقيه مزحوم بصورة حضرتك
ارجع خطوتين للصغر
ألاقيهم مليانين رعب وضجر
والاقينى وانا نايمة
واخده بكرا فى حضنى
ومتغطية بحنية زمان
والوردة اللى ب اصحى لوجعها
ولما يهدى الوجع
اقعد احلم لوحدى
وارسم فى عينيا بكرااللى جاى
شايل فى إيده حبة أمان
لزهرة مسقية خوف وقهر
مزروعة فى أرض جامدة
لفين حواليها سور غطرسة
وسور مريسة
كتفوا الأحلام فى راسها
شوهوا الأشواق وناسها
وهى يادوووب لسه بتخط
أول حرف رصاص
فى كتاب عمرها.
إلهام قربوص ..
